Einde tandartszorg zonder bijbetaling

21 december 2011 - De start van het experiment op met de vrije prijsvorming in de mondzorg die op 1 januari 2012 lijkt voor de patiënt het einde van de tandartszorg zonder bijbetaling in te luiden. Zowel de vergelijkingssite Independer als de NMT stellen dat de verzekeringspremies van de grote verzekeraars een maximum kennen dat veel lager is dan de verwachte tandartstarieven in 2012.

'Het verschil moet de verzekerde bijbetalen, ook als ze een dure uitgebreide tandartsverzekering hebben afgesloten', aldus Independer. De NMT wijt het verschil tussen de gemaximeerde dekking en de tandartstarieven ondermeer aan het feit dat de vergoedingein die de zorgverzekeraars aanbieden berekend zijn op cijfers uit voorgaande jaren. 'Dit betkent dat er gemiddeld genomen geen indexatie wordt toegepast. Dat staat niet in verhouding tot de gestegen premie voor de verzekeringen.'

Overigens is het verschijnsel dat de patiënt voor bepaalde zorgdiensten zelf een deel moet bijbetalen inmiddels niet ongewoon  in de zorg. Verzekeraars blijken heel redelijk in staat om dit administratief af te wikkelen. Gezien de stijgende kosten van de zorg lijkt het onontkoombaar dat de patient steeds vaker een eigen bijdrage moet betalen. Vergeleken met andere landen is het aandeel van de Nederlandse zorgconsument voor wat betreft de eigen bijdrage relatief laag.

Invoeren van de vrije prijsvorming in de mondzorg betekent dat er hopelijk een einde komt aan het fenomeen dat patienten slechts de keuze hebben tussen het accepteren van de tandheelkundige oplossing die de door hun verzekeraar gemaximeerde vergoeding mogelijk is of het volledig zelf betalen van de door hun zelf gekozen zorgaanbieder geboden tandheelkundige oplossing. Wanneer het principe van de eigen bijbetaling zijn intrede doet - inherent aan dit experiment - kan de consument kiezen voor de oplossing van de zorgaanbieder met slechts een bijbetaling zonder de vergoeding van de verzekeraar mis te lopen.

Ook voor de Minister van VWS is dit onderdeel van het experiment interessant. Aangezien het principe van bijbetalen ook op andere onderdelen in de zorg onontkoombaar lijkt is het mooi meegenomen dat iedereen die naar de tandarts gaat daar vast aan kan wennen. De schuld kan in de beeldvorming makkelijk worden neergelegd bij de tandartsen.