Psychologie speelt een rol bij kaakgewrichtklachten

8 december 2011 - Op woensdag 7 december jl. heeft Marylee van der Meulen haar proefschrift: ‘Psychological screening of temporomandibular disorder patients’ met succes verdedigd met Prof.dr.ir. M. Naeije en prof.dr. F. Lobbezoo van Orale Kinesiologie als promotoren.

Patiënten die zich aanmelden voor kaakgewrichtklachten hebben meestal pijn in de kauwspieren of in het gewricht. Vaak hebben zij ook moeite met het bewegen van de kaken. Bij dit soort klachten spelen psychologische factoren een rol. Spanningen in het leven van de patiënten kunnen ertoe leiden dat iemand ’s nachts of overdag zijn tanden en kiezen hard op elkaar drukt, waarmee de kaak wordt belast. Als de pijnklachten er eenmaal zijn, dan kan het voor sommige mensen steeds moeilijker worden om hun normale dagelijkse activiteiten uit te voeren. De pijn gaat steeds meer een belemmerende rol spelen. 

Kans op terugval
Om deze psychische factoren op te sporen, zijn er vragenlijsten ontwikkeld, die ervoor zorgen dat deze factoren zo vroeg mogelijk in de behandeling worden opgespoord en bij de behandeling worden betrokken. Het blijkt dat dit de kans op terugval verkleint. In het onderzoek werd een aantal van deze vragenlijsten voor Nederlandse patiënten ontwikkeld en getoetst. Het bleek dat het nog helemaal niet duidelijk is, of tandenknarsen en klemmen, en andere belastende activiteiten, zoals nagelbijten, wel verband houden met pijn. In dit onderzoek kwam in ieder geval geen relatie tussen deze activiteiten en pijn naar voren. Wel werd duidelijk dat de patiënten er zelf van overtuigd waren dat deze activiteiten belastend waren voor de kaak, en dat ze het belangrijk vonden daar iets aan te doen.

Etnische achtergrond
Een andere belangrijke bevinding van het onderzoek was, dat de etnische achtergrond van de patiënten verband bleek te houden met de mate waarin patiënten met de pijn konden omgaan: niet-westerse allochtonen, hadden daar meer moeite mee dan westerse allochtonen en autochtonen. Het hebben van een fatsoenlijk inkomen of een goede opleiding speelde daarbij geen rol. Ook bleek deze groep ondervertegenwoordigd te zijn in de kliniek. Dit zijn gegevens waar beleidsmakers in de tandheelkundige zorg rekening mee zullen moeten houden.